ฉันคิดถึงเรื่องราวเมื่อวาน ตอนที่มีสองเรา ความทรงจำที่เป็นคล้ายเงา
รู้ทั้งรู้เธอคงต้องไป แต่ใจไม่ยอมรับฟัง ฉันนั้นหวังให้มันเนิ่นนาน
บางเวลาไม่เคยรู้ตัวว่ามันสำคัญเท่าไร คล้ายกับเราได้มองข้ามไป
กาลเวลาไม่เคยรั้งรอดั่งวงล้อที่หมุนไป ความเป็นจริงไม่เคยบอกเธอให้เข้าใจ
เมื่อมองหน้ากันเพื่อจำเอาไว้ ถ้อยคำร้อยพันก็หมดความหมาย
อาจจะสายไปที่ฉันจะแก้ตัวใหม่ แต่ฉันนั้นยังรออยู่เสมอ
เฝ้าคิดถึงวันที่จะได้เจอ เธออยู่หนใด
บนโลกที่มันกว้างใหญ่ บางแห่งที่เหมือนไกลออกไป
ฉันคิดถึงเรื่องราวเมื่อวาน ตอนที่มีสองเรา ความทรงจำที่เป็นคล้ายเงา
รู้ทั้งรู้เธอคงต้องไป แต่ใจไม่ยอมรับฟัง ฉันนั้นหวังให้มันเนิ่นนาน
เมื่อมองหน้ากันเพื่อจำเอาไว้ ถ้อยคำร้อยพันก็หมดความหมาย
อาจจะสายไปที่ฉันจะแก้ตัวใหม่ แต่ฉันนั้นยังรออยู่เสมอ
เฝ้าคิดถึงวันที่จะได้เจอ เธออยู่หนใด
บนโลกที่มันกว้างใหญ่ บางแห่งที่เหมือนไกลออกไป
เมื่อมองหน้ากันเพื่อจำเอาไว้ ถ้อยคำร้อยพันก็หมดความหมาย
อาจจะสายไปที่ฉันจะแก้ตัวใหม่ แต่ฉันนั้นยังรออยู่เสมอ
เฝ้าคิดถึงวันที่จะได้เจอ เธออยู่หนใด
บนโลกที่มันกว้างใหญ่ บางแห่งที่เหมือนไกลออกไป
(บางแห่งที่คล้าย ไกลออกไป)